Ja hoor het is weer zo ver, als Glibber het te druk heeft of gewoon geen zin om iets neer te blaffen mag ik het weer doen. Het is wel lekker als Glibber het niet zo druk heeft dan kan ik Glibber en mevrouw Glibber samen uitlaten. Ik nam ze vandaag dus maar weer samen mee naar De Leidse Hout.
Ik hoorde van Glibber dat het komkommertijd is. Geen idee wat het betekent, maar het heeft iets met groen te maken, dus pas ik mij maar even aan.
Als je met die 2 gaat wandelen moet je wel geduld hebben, het loopt zo langzaam bij elke hoek moet ik weer op ze wachten.
Komen ze mevrouw La Blanche tegen, staan ze gewoon tijden te kletsen en dan moeten Kaije en ik ondertussen de omgeving in de gaten houden.
Ik ga maar terug het veld op, dan zet ik hun bij het bankje neer en kan ik even kijken of er nog iets te spelen is.
Het vaste kluppie van Pixel en Monty liep natuurlijk wat rond te snuffelen.
Ja sorry hoor Pixel, je vraagt er gewoon om dus ik moet je even op je plek zetten.
Je krijgt het warm van al dat spelen, tijd om even in de meest stinkende vijver te jumpen.
Ik heb vandaag twee Griekse vriendjes leren kennen. Dacht zo dat worden Griekse snoepjes, nou dat viel knap tegen gewoon Hollandse snoepjes.
Pixel zag dat het gezellig was en kwam ook zo snel als zijn korte pootjes hem kunnen dragen aangerend.
Het vrouwtje van de Grieken kende het park niet, dus heb ik mijn nieuwe hondenvriendjes maar even uitgelegd wat de meest stinkende vijvers en sloten zijn.
Eigenlijk is het een tovervijver legde ik de Griek uit, je gaat er grijs in en komt er zwart met groen uit.
Net zo snel als iedereen gekomen is zijn ze ook opeens allemaal weer naar huis. Dan zit er niets anders op dan uit verveling op een houtje te bijten.
Ik nam de Glibbers weer mee naar de mand op wielen, maar eerst natuurlijk even kijken of hier nog wat te krijgen is.
Even kijken, niets vergeten iedereen bij me, dan kunnen we terug naar huis.
Ik heb die Glibber maar een plaatjesapparaat in zijn pootjes geduwd, je zou het niet verwachten maar hij heeft toch een filmpje kunnen maken.
Geen idee wanneer ik weer iets mag blaffen, maar onthoud tot die tijd ; ‘Een dag niet gekwispeld is een dag niet happy’.
