Op 8 februari 1575 werd de Leidse Universiteit geopend en was daarmee de eerste universiteit van Nederland. Dit wordt elk jaar gevierd met een diesviering in de Pieterskerk. Het College van Bestuur, de rectoren die te gast zijn, de decanen en de hoogleraren lopen in een cortège (een mooi woord voor stoet of gevolg) vanaf het Academiegebouw met de pedel voorop naar de Pieterskerk.
Ik ga al jaren naar het cortège kijken en geniet van alle tradities en gezellige drukte eromheen. In het Academiegebouw verzamelen alle hoogleraren, waarvan vele elkaar natuurlijk niet dagelijks zien.
In de Togakamer hangen, keurig op nummer, alle toga’s van de hoogleraren.
Gelukkig hangen er ook spiegels, het is niet alleen ‘als je haar maar goed zit’, maar ook je lippenstift moet goed zitten.
Het is een bonte verzameling hoogleraren.
De universiteit werd geschonken door Willem van Oranje, als dank voor de heldhaftige tegenstand die de Leidenaren in 1574 aan de Spanjaarden boden en de stad niet wilden opgeven. Vanwege het 450 jarig bestaan was Willem van Oranje zelf ook even langsgekomen en had een mooi nieuw vaandel meegenomen.
Om exact kwart over twee hing pedel Erick van Zuijlen de ambtsketen om bij Rector Magnificus Hester Bijl.
Behalve haar keten droeg ze ook een roodvierkantje. Dit vierkantje was een stil protest tegen de bezuinigingen op onderwijs.
Veel hoogleraren droegen het vierkantje als teken van protest, maar je kon er natuurlijk ook een hartje van knippen zoals hoogleraar Sterrenkunde Vincent Icke.
Vanwege het jubileum zag het cortège er dit jaar iets anders uit. Normaal wordt het cortége geopend door het studentencortège met vertegenwoordigers en bestuursleden van de diverse studenten verenigingen en of organisaties. Dit jaar was er ook een kindercortège en liep Jong K&G mee.
Een aantal jaar geleden stond er slechts een handjevol mensen te kijken naar het cortège. Tegenwoordig wordt het elk jaar drukker en was het vrijdag extreem druk en dus moeilijk een goed plekje te vinden om te fotograferen en filmen.
Niet alleen het Leidsch Dablad, landelijke kranten, royaltypers en Sleutelstad waren aanwezig, het NOS journaal had Gerri Eickhof naar Leiden gestuurd.
Het Cortège werd geopend door Willem van Oranje en pedel Tineke Schutte die het scholierencortège begeleidden.
De schoolkinderen keken hun ogen uit naar al die mensen langs de kant.
Pedel Frank Geerlings leidde het studenten cortège.
Achter hem een grote stoet studenten.
Even tussendoor, ik kan mij nog steeds niet in tweeën delen en was dus heel blij dat Brigitte tijdens het cortège vast sfeerbeelden ging maken aan de andere kant van de kerk. Daar was ook genoeg te zien als voorbereiding op de komst van Prinses Beatrix.
Er zijn ook demonstranten die niet zo nodig hoeven te schreeuwen, maar wel een duidelijke boodschap hebben zag ze.
Na het studentencortège kwam Jong K&G langs.
Gevolgd door pedel Erick van Zuijlen met het College van Bestuur en de hoogleraren en …………..heel wat fotografen 🙂 Het fijne is dat wij in Leiden elkaar gelukkig het (camera) licht in de ogen (lens) gunnen en elkaar niet in de weg zitten en ieder zijn werk laat doen.
Volgens mij waren er, vanwege het lustrum, beduidend meer hoogleraren dan andere jaren.
Mooi gezicht de hele Kloksteeg vol met hoogleraren.
De stoet ging de zijkant van de Pieterskerk in, waar de andere gasten al zaten te wachten.
Aan de overkant van de straat stonden enkele tientallen demonstranten.
Lodewijk Kallenberg dacht waarschijnlijk, zo’n rood vierkantje maakt mijn mening niet voldoende duidelijk, ik trek gewoon een rode toga aan 🙂
Brigitte had zich ondertussen ook niet verveeld aan de andere kant. Behalve de ene rustige demonstrant kwam er nog een groepje vriendelijke demonstranten.
Voor burgemeester Peter Heijkoop was het de eerste keer dat hij een lid van het Koninklijk huis in Leiden ontving, dat zorgt toch altijd voor een gezonde spanning.
Deze meneer vertelde vol trots dat hij een foto bij zich had waarop Willem Alexander en hij zelf stonden terwijl ze een foto van, toen nog koningin Beatrix, in hun handen hadden. Hij hoopte hem aan Beatrix te laten zien of geven en als het niet lukte dan hing hij hem gewoon weer aan de muur.
Aadje Slegtenhorst was er ook en begreep al snel dat hij zijn bosje bloemen niet persoonlijk aan Prinses Beatrix kon geven. Daarom gaf hij ze maar af met de vraag ze namens Aadje aan Prinses Beatrix te geven.
Tja en daar sta je dan in de kou met je bosje bloemen van Aadje 🙂
Sleutelstad was met vier verslaggevers wel ruim vertegenwoordigd zag ik als ik naar de overkant keek.
Uiteraard reden er voor en achter de wagen met Prinses Beatrix motoragenten.
Altijd even een druk moment als de wagen stopt.
Handig als je aan twee kanten een fotograaf hebt staan.
Prinses Beatrix werd, nadat ze door Peter Heijkoop welkom was geheten, snel de kerk in begeleid.
De motoren en wagens werden geparkeerd op het plein achter de kerk. Eerlijk gezegd was ik wel blij dat het voorbij was, want ondertussen waren mijn vingers er zowat afgevroren.
Hieronder een filmpje en fotoslideshow van het cortège.
En hier nog wat sfeerfoto’s.
6 reacties
Ik zit nog steeds heel veel traditie vast aan de universiteiten. Het blijft uiteraard een mooie feestelijk gelegenheid.
Het was wel koud om lang te blijven kijken maar ik ben in 1978 al afgestudeerd in het Academie gebouw als socioloog. Dus daarom ben ik in de zweetkamer naar mijn handtekening gaan zoeken maar niet gevonden.
Een mooie traditie, jammer dat men er meent te moeten demonstreren, er loopt daar niemand die er iets aan kan veranderen en iedereen is het met ze eens.
Mooi die tradities. Die moeten ze er zeker inhouden/
Love As Always
Dimario
Prinses Beatrix is toch een sterke vrouw, je ziet haar nog regelmatig optreden.
Blijkbaar vind het publiek de traditie leuk om te volgen. Hans
Een mooie traditie, helemaal in het bijzijn met prinses Beatrix. In Leiden worden de meest vreemde talen ter wereld gedoceerd. Las ik in Onze Taal.
Zo’n man met pedal voorop, zagen we ook bij de promotie van Roos. Grappig.