Vijfde Halloween Spooktocht bij Lugdunum

Komende week is het pas Halloween, maar ik kreeg vrijdagavond al mijn eerste portie horror binnen. Voor het vijfde jaar organiseerde Lugdunum een spooktocht. Uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat een record aantal van 653 bezoekers het overleefd hebben. Ik had natuurlijk verstandig moeten zijn en omkeren nu het nog ging. Terreinen die met rood-wit lint en waarschuwingsborden zijn afgezet zijn meestal niet de meest vrolijke plekken.

Al snel zag ik dat niet iedereen weer veilig thuis komt.

We lopen allemaal wel eens een griezel tegen het lijf, maar een stuk of vijftig in een keer is toch wel wat veel.

Ik dacht even bijkomen in de kantine waar ik ‘vriendelijk’ ontvangen werd. Ahhh je durft het dus aan om weer foto’s te komen nemen, ach eens moet de laatste keer zijn he.

Ik voelde me totaal niet op mijn gemak en ging snel weer naar buiten. Hee Glibber leuk dat je er weer bent, weet je nog wie ik ben. Je hebt een paar jaar geleden foto’s van me gemaakt bij de Burcht, was gezellig toen. Goh ik had je zo snel even niet herkend, je bent geloof ik een beetje veranderd stamelde ik.

Ja ik zie er iets anders uit nu, maar loop gezellig even mee naar binnen dan kunnen we wat bijkletsen.

Ik zal je gelijk even voorstellen aan een paar vriendinnen van me.

Ondertussen brak het angstzweet me uit. Goh ik geloof dat meneer wel een fris bad kan gebruiken want hij transpireert behoorlijk, loop maar even mee naar achteren.

Neeee he, ik wist niet hoe snel ik weg moest komen en rende de eerste beste kamer in die ik tegen kwam.

Ik vluchtte naar buiten, maar kwam terecht in een mistig wereldje met angstaanjagende geluiden.

Goedenavond kunt u mij vertellen hoe ik naar buiten kom.

Ik liep recht in haar armen en vroeg mij af, ben ik in de hemel, de hel of bij Ajax.

Ik rende door en kwam eindelijk buiten, er zat maar één woord in mijn hoofd…………..

Nou ja ik mocht niet klagen, ik leefde nog er waren anderen die dat niet konden zeggen.

Hangjongeren kom je overal tegen.

Vroeger waren wij met zijn drieën, nu nog met twee en een schedeltje.

Dacht ik eindelijk een normaal gezin tegen te komen, maar vond ze toch wel vreemd.

Snel doorlopen dacht ik. Hee hee hee niet zo snel ik wilde jou nog wat vragen. Ik zou met jou wel eens een boom willen opzetten of omzagen misschien. Weet jij waar de man met de zaag is.

Hier ben ik klonk het vanuit het donker.

Als je extra hulp nodig hebt bij het zagen, ik ben er ook nog.

Ik was het zat, ik wilde naar de bewoonde wereld, naar gewone mensen met een gewoon gezinsleven. Ah gelukkig een mevrouw met een baby dat moet vertrouwd en veilig zijn.

Dag meisje jij hebt vast straf dat je zo stil in een hoekje staat.

Opeens had ik het door het was geen gewoon Leids gezin, nee het was de Addams Family. Ongelooflijk er staan ongeveer 63.000 woningen in Leiden en ik stap uitgerekend bij de Addams Family binnen.

Na de Addams Family kwam ik in een soort dierenbos terecht. Ze zeggen dat die wolven op de Veluwe geen gevaar opleveren. Nou daar misschien niet, maar deze vertrouw ik voor geen meter.