32e Leiden Marathon een feestje voor toplopers en recreanten

De 32e Leiden Marathon werd een feestje voor iedereen en zoals racedirecteur Tjeerd Scheffer na afloop zei ‘ik zie alleen maar lachende gezichten”, dat klopt helemaal iedereen heeft genoten. De winnaars genoten want zowel bij de dames als de heren werd het parcoursrecord gebroken en dat levert toch een leuke extra premie op. De recreanten genoten want het was goed loopweer net niet te warm en in de middag een licht windje erbij. Kortom het werd een groot loopfeest.

Het was ’s morgens om half negen nog rustig in de Breestraat. De zon begon door te komen, het werd afwachten hoe warm het zou worden. Zaterdag was het eigenlijk net te warm voor de lopers.Ik had de Kenianen naar de Stadsgehoorzaal gebracht en als je ze zo ziet zitten zou je niet verwachten dat ze later op de dag alle parcoursrecords zouden vermorzelen.

Vlak voor de start liepen ze zich nog even warm op de Korevaarstraat.

Nog even de veters goed vast en dan klaar staan voor de start.

Exact om 10 uur was de start van de hele marathon, na het zingen van het Wilhelmus klonk het startschot.

De toplopers schoten als een pijl weg, gevolgd door de recreatielopers die vrolijk begonnen aan hun lange tocht door de polders en dorpen rondom Leiden.

Sinds een aantal jaar rijdt Leidsch Dagblad fotograaf Taco van der Eb met mij mee en proberen we onderweg een paar mooie plaatjes te schieten van de koplopers op de hele marathon. Het is elk jaar een race tegen de klok en gokken om op tijd op de juiste plek te zijn. Dit jaar zat alles mee en hoefden we nergens te wachten en klopte het tijdschema behoorlijk goed. Bij onze eerste stop kwamen een minuut nadat we er stonden de motorrijders er al aan.

Direct gevolgd door de Keniaanse koplopers.

Met een paar minuten tussentijd kwamen de andere lopers.

De dorpen langs langs het parcours maakten er zoals elk jaar weer een feestje van, zoals hier in Koudekerk aan de Rijn.

Nog een snelle stop op ongeveer 23 km.Sinds ik met Taco op stap ga, lig ik zelf ook regelmatig op de grond om te fotograferen. Je zag Wim denken niets voor mij dat fotograferen 🙂

De race tegen de klok was weer gelukt. We waren precies op tijd om de Keniaan Edwin Kipto met een tijd van 2.12.42 het 12 jaar oude parcoursrecord te zien verbreken.

Dave Klink zoekt de lopers voor de Leiden Marathon uit en was uiteraard heel blij met zijn keuze dit jaar.

Op 2.32.40 kwam de Keniaanse Mildred Chepkemei Kinyanja als eerste over de streep.

Oh jee het lint gemist, nou dan ga ik even terug.

Zo is het leuker voor de foto en mijn plakboek 🙂

En nu ben ik er wel even klaar mee, pfff ik heb geen benen meer.

Prijsuitreiking bij de heren.

Prijsuitreiking hele marathon van de dames.

Tja probleempje, hier moest ik dus snel doorheen zien te komen om op tijd te zijn voor de start van de 5 km.

Het liep zo vol omdat iedereen hier zijn medaille omgehangen kreeg.

Precies op tijd op de Breestraat voor de start van de 5km.

Zeker bij de kortere afstanden lopen er veel bekenden mee, zoals onder andere Sleutelstadverslaggever en Topsportcoördinator Reanne van Kleef.

Na de start weer snel de auto in om te kijken in de polder bij het 37 km punt.

Al jaren ga ik even kijken bij deze tubaspeler die een lach op de gezichten van de lopers weet te toveren terwijl ze het hier heel zwaar hebben.

Na deze lange saaie weg door de polder komen de lopers op de Zijldijk en zijn dan bijna weer terug in Leiden.

Dan zou je zeggen, dus bijna thuis. Dat geldt niet voor iedereen, dit stel kwam uit Zwolle en had genoten van het mooie parcours vertelden ze.

Auto in en snel door naar de Splinterlaan vlak voor de doorkomst van de 10km. Als we daar niet op tijd zijn is het moeilijk een plekje te zoeken waar we met de auto makkelijk achter de bijna laatste loper aan kunnen rijden om later vanaf de Boommarkt achter de echte laatste lopen aan te kunnen. Voor deze dag is de Splinterlaan omgedoopt tot SpRinterlaan.

Ook hier waren we weer precies op tijd en hoefden niet lang te wachten tot de eerste lopers langs kwamen.

In de Sprinterlaan is het altijd feest en doet jong en oud mee om het de lopers naar hun zin te maken.

Voor de lopers altijd een feestje om hier doorheen te lopen met de muziek van de Leidsûh Gabbûrs.

Ik zag hier ook weer veel bekenden van mij lopen zoals bijvoorbeeld Saskia uit Den Bosch die ondanks haar visuele beperking toch gewoon zelfstandig liep.

Het was echt weer een feestje en sneller voorbij dan ik gewild had.

We stonden startklaar om aan te sluiten achter de bijna laatste lopers.

Tijdens de rit over de Singels kwamen we langs meerdere plekken waar het groot feest was.

Op de Boommarkt proberen zoveel mogelijk Marathonauto’s zich te verzamelen om samen met de motorrijders te laatste loper te begeleiden.

Het is altijd even wachten op de echt laatste en ook deze lopers waren niet de laatste.

In het filmpje hoor je hoe we de laatste loper binnenhalen. Even daarna keerde de rust terug in het finishgebied en kon er begonnen worden met afbreken.

Een deel van de vrijwilligers verzamelden zich op het Garenmarktplein voor een gezellige borrel. Het grote Marathonfeest voor de vrijwilligers is over twee weken als iedereen weer bijgekomen is.

In Zoeterwoude ontstond enkele weken geleden het initiatief voor Team Aad ter nagedachtenis aan de op oudejaarsdag aan en hartstilstand overleden Aad Grimbergen. Aad wilde dit jaar de marathon lopen, om hem te eren en herdenken liepen ongeveer 200 Zoeterwoudenaren diverse afstanden om geld in te zamelen voor de Hartstichting. Het allereerste idee wa som 1.300 euro in te zamelen, dat werd al snel bijgesteld naar 13.000. Het eindbedrag was geweldig met ruim 22.500 euro.

Racedirecteur Tjeerd Scheffer bedankte iedereen en concludeerde, zoals elk jaar, dit was de mooiste Leiden Marathon ooit. Zo blijven we elk jaar mooier worden.