Tijdens een druk bezochte afscheidsreceptie als conrector van het Leonardo College is Martijn Peetsold benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau. Druk bezocht is trouwens zacht uitgedrukt er waren zoveel aanmeldingen om te komen, dat er twee shifts nodig waren anders had het nooit gepast.
Uit alle Leidse geledingen waren er mensen gekomen. Oud leerlingen, collega’s, sportorganisaties en natuurlijk veel sporters.
Na zijn afstuderen werkte Martijn Peetsold aan de Haagse Academie voor Lichamelijke opvoeding. Vanaf 1980 werkte hij als leraar op verschillende Leidse basisscholen. Later werkte hij bij de Mytylschool die voortgezet onderwijs biedt aan leerlingen met een lichamelijke of meervoudige beperking. Twee oud leerlingen Monique en Britt waren ook gekomen om Martijn te bedanken.
Monique vertelde dat Martijn hen geleerd had om te gaan met hun beperking en het niet als een beperking te zien. Bepaald zachtzinnig ging Martijn niet om met zijn leerlingen. Hij maakte een zweefvangnet waar iedereen in kon hangen en bouwde een rolstoelbestendig apenkooicircuit.
In 1992 werd Martijn bewegingsdocent en stond aan de wieg van het Leonardo College. Hij bedacht de sportklas, hier konden leerlingen, naast hun normale programma, kennis maken met verschillende sporten. Er kwamen 4 uren extra sportonderwijs bij, gegeven door professionele trainers. Het groeide al snel uit tot een groot succes en vele scholen in Nederland volgden dit voorbeeld. De school kreeg de LOOT status ( Stichting Landelijk Overleg Onderwijs en Topsport) en ondertussen is het Leonardo College een van de dertig Topsport Talentscholen in ons land. Op deze scholen halen de leerlingen hun normale schooldiploma, maar krijgen de gelegenheid om te trainen en om aan wedstrijden en toernooien deel te nemen. Hij was ook jarenlang vertrouwenspersoon voor de leerlingen en organiseerde vele jaren in de kerstvakantie ski-reizen voor de lerlingen, niet omdat het in het werkprogramma stond maar gewoon omdat hij dat leuk vond.
Het is dan eigenlijk ook niet zo verwonderlijk dat wethouder sport, goede vriend en loco burgemeester Paul Dirkse aan het eind van zijn toespraak met een voor Martijn mooie verrassing kwam.
Hij mocht hem benoemen tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau. Tja dat komt natuurlijk wel even binnen.
Na drie keer slikken was er weer de bekende grote glimlach van Martijn.
In zijn bevlogen en emotionele dankwoord stond Martijn onder andere stil bij het belang van sport voor kinderen en de mooie samenwerkingen die hij in Leiden heeft gehad.
Zijn toespraak en dank aan het geduld van zijn vrouw, leverde een oorverdovend applaus op.
Dit keer werd Martijn door Reanne van Kleef niet geïnterviewd over de prestaties van zijn leerlingen, maar ging het puur om hem zelf.
Gelukkig blijft Martijn voorlopig nog wel voorzitter van de Stichting Topsport Leiden. In de fotoslideshow hieronder nog meer sfeerfoto’s. De muziek eronder is Wunderbar van Rubberen Robbie. Misschien niet het meest toepasselijke Leidse sportlied, maar we hebben geen ander Leids sportlied. Dus componisten ga u gang 🙂
5 reacties
Toch mooi als je zo je carrière af kunt sluiten…
Nou dat lijkt me een meer dan verdiend eerbetoon voor deze man.
Ah, de sportklas! Heeft dochterlief ook nog gedaan. En als je een rolstoelbestendig apenkooicircuit bedenkt, heb je dat lintje dubbel en dwars verdiend!
Lijkt me een geweldige man!
Mijn gymleraar op De Morskring en Rembrandt scholengemeenschap aan de Noachstraat. Geweldige man!