Hugo en Bianca Choufour brachten op 3 oktober mooie muzikale ode aan zangeres Wies Cavé

Wies Cavé is samen met de Zangers zonder Naam de grootste zangeres die Leiden ooit voort gebracht heeft. Er is een groot verschil tussen beide zangeressen. De zangeres zonder Naam verliet Leiden en Wies Cavé woont er nog steeds. Dat is op zich natuurlijk niet zo verwonderlijk want ze maakte niet voor niets het nummer ‘Van Leiden zal ik mij nooit laten scheiden’. Momenteel woont Wies in verzorgingshuis de Parelvissers, waar uiteraard ook elk jaar 3 October wordt gevierd. Op 3 oktober traden Hugo en Bianca Choufour op in de Parelvissers en maakten van hun optreden een ode aan de (niet te zien) 82 jarige Wies Cavé.

Je kan duidelijk merken dat er voornamelijk Leidenaren in De Parelvissers wonen. Vorig jaar was ik er ook al omstreeks 3 Oktober om hutspot te eten en ook nu zag alles er weer in Leidse en 3 oktobersferen uit.

Niet alleen Wies, maar de meeste bewoners waren rood-wit gekleed.

Hugo en Bianca zongen een aantal liedjes die de oudere jongeren van De Parelvissers goed kenden.

Bianca zong het nummer ‘Van Leiden zal ik mij nooit laten scheiden’ voor Wies was dit natuurlijk een blik van herkenning en ze genoot zichtbaar van deze vertolking. Op het filmpje is te zien dat Wies in een mum van tijd haar eigen nummer volledig meezong.

Het was hoe dan ook voor Wies een blik der herkenning, want geluidsman Jan Fielemon was jarenlang ook haar vaste geluidsman.

Het werd een heerlijk optreden met veel bekende nummers. Er mocht natuurlijk niet massaal worden meegezongen, maar de armen werkten bij vrijwel iedereen nog perfect. Vast een hele goede fysio in het pand aanwezig 🙂

Een optreden met een lach en een traan. Hugo zong nog een van Wies, het gevoelige nummer ‘Samen’. Wies had ooit tegen Hugo gezegd dat moet jij eens zingen. Wies was duidelijk onder de indruk en had veel herinneringen aan dit nummer.

Maar zoals ik zei, het leven bestaat uit een lach en een traan en na het nummer een tevreden lach bij Wies.

Helaas er mocht niet gedanst worden, maar……………

Rondjes draaien met je rolstoel is toch geen dansen 🙂

Het optreden was voorbij voor je het wist, maar na een bedankje, bloemen en haring kwam er uiteraard wel nog een toegift.

Bianca zong nogmaals het nummer ‘Van Leiden laat ik mij nooit scheiden’ . Wies zong het vanaf begin af aan mee. Ik stond haar te filmen, maar zitten zingen was niet genoeg. Ze stond op en liep, oke met rollator, al zingend in een noodvaart naar voren. Ik had moeite achteruitlopend haar tempo bij te houden 🙂 Ze wilde zo snel mogelijk bedanken.

Uiteraaard ook nog even op de foto met haar zus, die ook in De Parelvissers woont .

Hugo en Bianca het was echt een mooi optreden met een lach en een traan. Wies ik vond het fijn je weer eens te zien en te merken dat je op een paar jaartjes na nog niets veranderd bent.

Hieronder een korte fotoslideshow en een filmpje van dit toch wel erg bijzondere optreden. Vanavond laat of morgen komen nog verslagen van de 3 October Straatprijs, de Buurtbank bij de Veilingkade en nog wat 3 oktoberberichten.