Er zijn gebeurtenissen waar je niet of heel moeilijk over blogt, vandaag is zo’n dag. De bekendste Leidse barkeeper Marjo vecht al een aantal jaren een vrijwel ongelijke strijd. Tot nog toe wist ze elke keer het K monstertje van zich af te schudden en gaf ze zich niet gewonnen. Momenteel vecht ze harder dan ooit en is ze opgenomen in Hospice Issoria, waar uiteraard niet iedereen op bezoek kan komen. Vandaag ging ze dankzij de Stichting Ambulance Wens met haar dochter en kleinkinderen een ijsje eten bij Willy Zuid op het Katwijkse strand. Op de terugweg was er nog een extra verrassing. Op de Singels in Leiden stond een lint van vrienden en bekenden om haar sterkte te wensen.
Omdat ik het zelf wilde, maar vooral ook op verzoek van haar dochter Simone en de organisatoren maakte ik foto’s en filmpjes.
Het was natuurlijk van te voren niet precies bekend hoe lang Marjo op Katwijk zou blijven. Zodra we het telefoontje kregen dat ze vertrokken waren werd dit briefje doorgegeven zodat iedereen wist hoelang ze ongeveer nog in de regen moesten staan.
De ambulance werd even buiten de Singels opgevangen, waar Marjo nog even een rookpauze mocht houden. We kennen Marjo toch niet anders 🙂 Ze wist nog steeds niet wat er ging gebeuren, maar zodra ze me zag was het eerste wat ze zei, ‘je schrijft er vanavond wel een mooi stuk over he’.
Na de korte tussenstop gingen we richting de Witte Singel waar ondertussen een lang lint, met anderhalve meter afstand, stond te wachten op de ambulance met Marjo.
Het was geweldig om te zien hoeveel vrienden en bekenden ondanks de regen langs de kant stonden.
De ambulance reed stapvoets over de Witte Singel zodat Marjo kon zien wie er allemaal langs de kant stonden.
Het was indrukwekkend en op de een of andere manier niet triest, maar juist heel erg mooi en warm.
Na het lange lint stonden er ook nog op diverse plekken langs de Singels groepjes mensen.
Twee Boa’s reden vooruit om kruispunten af te zetten of assistentie te verlenen om het verkeer langs te laten gaan.
Ook de politie groette spontaan toen we even stil hielden op de Zoeterwoudsesingel.
Hee Mar, door je werk nooit de kans gehad eens mee te rijden in de 3 Octoberoptocht. Nou het is ongeveer zoiets als vandaag, heb je dat ook weer meegemaakt.
Lieve Mar, ik hoop dat je blij was met deze verrassing en jou kennende zal het me niets verbazen als we je eerdaags toch weer op je balkon zien zitten. Hou je taai lieve schat, iedereen leeft met je mee.
Hieronder nog een paar sfeerfoto’s en filmpjes van een onvergetelijk mooi moment, met daaronder uiteraard muziek van The Imperial Crowns waar Marjo van begin af aan gek op is.
11 reacties
Mooi reportage zo…zal haar ook goed gedaan hebben.
Ik krijg een brok in mijn keel, schitterend dat ze dit mee mocht maken, dat zal haar zeker even helpen.
bijzonder dit, mooi dat zoveel mensen er de moeite voor hebben genomen. Dat is goed voor hun, maar ook voor Marjo. Mooi gedaan mensen. Allemaal.
Love As Always
Di Mario
Wat is dit soort dingen toch altijd indrukwekkend.!Voor ons al, laat staan voor diegene in de ziekenauto!
Heel mooi en indrukwekkend. Veel sterkte voor Marjo!
Hoe mooi…💖
Dikke kus Marjo meis
Heel veel liefs uit Maleisie 😘
Ontroerend, deze reportage.
Lieve Marjo, wij wensen jou het allerbeste toe, wij denken aan jou!
Groeten Corrie en Ton 🥰
Hoi Marjo,
Wat jammer dat je zo ziek bent. Maar wat mooi dat je met de ambulance naar Katwijk bent geweest en door Leiden hebt gereden.
Misschien ken je me nog? Ik ken jou van de tijd dat ik leerling-verpleegkundige in het AZL was.
Ik heb je op 2 verschillende afdelingen meegemaakt. In 1986 lag je opgenomen op de afdeling longziekten en ik denk in 1987 lag je op de afdeling verloskunde. Je was toen bevallen van je dochter en het was extra bijzonder omdat je haar Simone noemde, net zoals ikzelf heet.
Ik herinner me jou als een levenslustige en gezellige vrouw. Ik weet nog dat ik veel met je gelachen heb. Ik ben je nooit vergeten en haal nog wel eens een anekdote op die ik met jou beleefd heb.
Marjo, ik wens je heel veel sterkte toe. 🌺🌼🙏🏻😘
Wat een mooi gebaar. Veel groeten en sterkte, Marjo! afz. ’t valies.
Wat zijn die mensen van stichting Ambulancewens toch helden! En wat verdient de organisatie een pluim voor dit eerbetoon. Brok in mijn keel. Lieve Marjo, je hebt het gezien: Leiden houdt van je!