Even tussen alle muziek en recepties door, een dagje blogrust met een paar foto’s die ik laatst maakte. Ik laat elke dag mijn hond Happy uit in De Leidse Hout en dan ken je op het laatst bijna elke struik of boom. Deze boom liep je vorig voorjaar nog gewoon onder door. Het viel mij wel op dat hij per week schuiner ging staan en dit najaar moest je diep bukken om er onder door te gaan. Je kon er op wachten natuurlijk en ja hoor op een middag was het eindelijk zover, hij had het opgegeven.
Elk normaal mens stapt er overheen of loopt er langs. Nee hoor Happy vond het leuk er in een noodvaart onderdoor te rennen.
Grappig dat je iets ziet aankomen, maar toch raar staat te kijken als hij echt om ligt.
De stam werd in stukken gezaagd en nu kan je er weer ongestoord doorheen.
Over een jaartje weet je niet eens meer dat hier een boom gestaan heeft, dat is het ondankbare lot van een boom.
Maar ja dan had hij ook maar geen boom moeten worden 🙂
7 reacties
Happy is altijd wel een verademing, een levendige hond.
Hier in het park ook bomen die vlak gaan, later meer over op mijn blog. Hans
Maar hij heeft wel veel nuttige dingen gedaan voor de natuur. Zoals elke boom.
Love As Always
di Mario
Naar mijn idee hadden ze de boom ook wel iets eerder weg kunnen halen… Maar als ik hond was zou ik me daar ook wel even kunnen laten gaan.
Best wel een beetje laat ingegrepen, bij een flinke storm hadden er best wel ongelukken kunnen gebeuren. Zoals hij er nu ligt kun je hem al bruggetje gebruiken…. als je durft;-)
Happy is echt een geluksvogel-hond. Ja, dat is een bijzonder apart ras!
Leuk dat je de boom diverse keren op de foto hebt gezet. Het is een kwestie van wachten tot-ie gevloerd is. En de gemeente heeft er een bruggetje van gemaakt. De lefgozers (-:
Lieve groet.
Bomen worden dan steeds naar beneden. Storm heeft dan ook mee te maken. Geluk hond heb je. Toch heb je leuk gevold steeds meer naar benden zakken. Vervolg foto’s.
Toch zonde. Ja, ik weet het; da’s de natuur. Maar toch…
Gelukkig hebben we de foto’s nog.