Schemerstad, theater tussen dag en nacht

De tijd vliegt zeggen ze, dat bleek gisteravond helemaal waar. Het was alweer de 10e editie van Schemerstad en de ongeveer 2,5 uur varen tussen de diverse theaterlocaties vloog om. Om de buurt niet teveel te belasten dit jaar 2- in plaats van 3 avonden maar wel met meer boten en evenveel bezoekers. Het was gisteravond een drukte van belang op de Apothekersdijk bij het inschepen voor Schemerstad.

Voor het inschepen eerst een welkomstdrankje halen bij Joke.

Peer zorgde voor gezellige muziek tijdens het wachten.

Even na negenen vertrokken de tientallen sloepen en andere rondvaartboten diverse richtingen uit voor hun rondje Schemerstad om op 5 locaties korte voorstellingen te gaan zien. Ze werden vanaf de kant vrolijk uitgezwaaid 🙂

Onze eerste voorstelling was Bubbels van het cabaretduo Matroesjka.

Twee baby’s in de buik vragen zich af of er leven na de bevalling is en geloof jij in moeders.

We voeren in een lange rij verder richting het Plantsoen, ondertussen genietend van de omgeving en de stilte op het Leidse water.

In het Plantsoen een voorstelling van Het Blauwe Uur. Ze staan bekend om hun geweldige lichtprojecties.

Het was mooi, maar voor het mooie nog net niet donker genoeg. Andere groepen die na ons kwamen spraken over een ongelooflijk mooi schouwspel.

Het begon donkerder te worden, waardoor het schemerlampje (dat is een act langs het water waar je niet voor stopt maar gewoon langzaam langs vaart) mooi tot zijn recht kwam.

Bij de Meelfabriek een prachtige dansvoorstelling van Rosa Allessie en Wies Berkhout.

Een mooie combinatie van dans, licht en geluid tussen de betonnen pilaren van de oude meelfabriek.

In het Ankerpark ook een dansvoorstelling, maar heel anders dan in de Meelfabriek.

De danseressen van Sanne Clifford hadden alle ruimte in het Ankerpark en wisten het publiek te boeien, terwijl in principe niet iedereen van dit soort theater houdt.

We voeren richting onze laatste voorstelling en kwamen ondertussen nog een schemerlampje tegen dat aan de Kleine Havenbrug hing.

Langs de Oude Rijn op de hoek bij de Hooglandsekerkgracht speelde Kraamkamer waarbij lady MacBeth een dialoog hield met een fagotspeelster.

Een Shakespeare 2.0 voorstelling waarbij bleek dat niet zozeer MacBeth, maar lady MacBeth bloed aan haar vingers heeft.

Een mooie afsluiter van een mooie, afwisselende en gelukkig droge theateravond op en langs het water.

In de fotoslidsehow en het filmpje hieronder nog een aantal sfeerbeelden van de voorstellingen.