Ondanks dat mijn computer laatst is gerepareerd en een nieuwe schijf heeft gekregen, heb ik vandaag toch weer problemen met plotseling afsluiten etc. Gelukkig had ik nog een blog in reserve liggen, alsof ik er rekening mee had gehouden 🙂 Ik merk het zo vaak dat ik iets zie en als ik het anderen vertel dat ze zeggen, nou dat is mij nog nooit opgevallen. Het is bekend dat fotografen constant kijken, je moet ook onderwerpen en situaties willen en kunnen zien. Ze komen niet vanzelf op je aflopen. Door jarenlang te kijken vallen je vaak ook details op, bij de steentjes bovenaan deze pagina is op het eerste gezicht niets bijzonders te zien, behalve een verwaarloosd en verdord perkje. Maar als je beter kijkt, zie je een heel mooi stukje natuur tussen de steentjes.
Ik ben benieuwd hoeveel mensen die hier dagelijks lopen dit mini-viooltje is opgevallen. Nu alleen maar hopen dat hij winterhard is, want het gaat nog een nachtje vriezen komende week 🙂
Dagelijks loop ik over dit pad als ik Happy uitlaat en op het eerste gezicht is er niets bijzonders te zien.
Sinds een paar weken, volgens mij vlak na kerst staat dit mini kerstboompje langs het pad. Het is niet de enige want ik heb er nog 2 in De Leidse Hout gezien die er sinds kort staan. Ben benieuwd of ze vlak voor de kerst weer verdwenen zijn om weer een paar weken binnen te staan en dan weer teruggezet worden.
Een beetje fantasie en in sprookjes geloven is natuurlijk ook nooit weg.
Elke keer als ik hier loop heb ik het idee dat deze boom mij boos aankijkt en denkt wat kom jij hier met die hond in mijn grote bomenbos doen.
Ik groet dan ook altijd maar heel vriendelijk en zeg ‘dag grote (terwijl ik denk boze) boom, een fijne dag vandaag’ Ik zorg natuurlijk wel dat Happy niet in zijn buurt plast want je weet maar nooit 🙂
6 reacties
Hopelijk zijn de problemen snel opgelost. en die boom, die wil alleen maar mensen die niet van de natuur houden buiten het bos houden. Weest dus maar gerust.
Love As always
Di mario
Als fotograaf kijk je heel anders naar je omgeving. Je ziet van alles wat een ander niet ziet. Mij is zo vaak gevraagd waar ik naar sta te kijken en wat ik dan fotografeer.
Ik hoop dat je pc snel het weer doet.
Groetjes van Margreet
Een beetje vorst kunnen die viooltjes wel aan. Kleine kinderen die een bloemetje willen plukken is een andere zaak…
Toch maar oppassen met die boom hoor, je hebt door je ziekte en je zieke PC een logje bij me gemist dat toch een stevige waarschuwing in zich heeft aan het eind;-)
https://rietepietz.wordpress.com/2019/03/27/sprookjesbos/
Waardeloos met je pc, de klachten komen me bekend voor van mijn eigen pc.
Kan ook iets met het RAM geheugen zijn.
Kloot, iemand die foto’s maakt ziet meer dan anderen, je neemt de tijd.
De boom is zeker net een gezicht. Hans
Oei! Die boom is echt chagrijnig. Inderdaad maar oppassen. Dochterlief was als ukkie altijd bang op een pad waar we langs fietsen. Daar stonden veel bomen waarvan de takken gesnoeid waren (denk ik) en die plekken zagen er uit als ogen. Was ook best eng…