Zaterdag 3 november 1973 traden The Osmonds op in de Leidse Groenoordhallen. Donderdagavond waren ze bijna exact 45 jaar later weer terug in Leiden, alleen nu op het podium van Gebr. de Nobel.
Dit keer was er geen overvalwagen nodig om ze naar het optreden te brengen en er stonden ook niet al uren van te voren gillende meisjes voor de deur.
Geen gillende meisjes, wel veel dames voor de deur die je kan plaatsen in de leeftijdsgroep oudere jongeren. Deze groep is gemiddeld tussen de 50 en 75 🙂
Ik was natuurlijk destijds geen fan van The Osmonds. Ik had het te druk met Led Zeppelin, Uriah Heep, The Who, Stones, Pink Floyd, Soft Machine, Jefferson Airplane en ga zo maar door, daar paste The Osmonds niet helemaal in. Ik weet nog wel dat we een geblindeerde taxi hadden geregeld waarmee we het terrein achter de Groenoordhallen opreden wat natuurlijk direct gillende meiden opleverde 🙂 Ik moest er even aan terugdenken toen ik gisteravond met mijn scootertje de steeg in reed.
Wie dacht alle Osmonds te zien en een briefje voor ‘kleine Donny’ bij zich had kwam bedrogen uit. Alleen Jay en Merril Osmond toeren met een ijzersterke begeleidingsband door Europa.
Als twee vriendelijke nog jonge muzikale opa’s, Merril 65 en Jay 63 jaar, brachten ze hun grootste hits en praatten ze het programma aan elkaar.
Goh wat is dat lang geleden en jullie zijn niet zomaar fans, maar eigenlijk gewoon goede vrienden van ons. We zouden het liefst iedereen even willen omhelzen.
En dat deden ze dan ook, Jay en Merril stapten het podium af en zongen verder in de zaal, alhoewel dat zingen probeerden ze. Iedereen wilde natuurlijk een knuffel of een selfie met ze.
In het publiek ook veel mensen die destijds het concert in de Groenoordhallen gezien hebben. De zusters Mieke en Sonja van Meijgaarden waren er toen en ook nu weer. Toen gilden ze niet en vanavond ook niet, jammer hoor 🙂 Teun de Reede was destijds, na zijn tijd als zanger van Nou &, platenplugger bij Polydor, waardoor hij met tientallen grote bands in contact kwam en ook bij het concert in de Groenoordhallen was.
Opeens merk je dat je niet alleen Crazy Horses kent maar eigenlijk elk nummer dat voorbij kwam zoals bijvoorbeeld; We’re having a party, One bad apple, He ain’t heavy He’s my brother stuk voor stuk nummers die je feilloos mee kan zingen.
Terwijl de rest van de band op de gitarist na even pauze hield gingen Merril en Jay rustig verder met vertellen en spelen. mooi was het verhaal over de ontmoeting met Paul Mc Cartney. Ze stonden op de gang van het hotel voor de deur van Paul. De deur zwaaide open en het dochtertje van Paul rende gillend de gang op ohhhh dat is Donny Osmond. Op datzelfde moment stormden de vrouwen van de oudere Osmonds de kamer in ohhhhh dat is Paul Mc Cartney.
Ze hebben natuurlijk meer mooie momenten gehad met andere artiesten, daarom brachten ze een ode aan Paul MC Cartney, Elvis Presley en Neil Diamond.
Het concert denderde voort en voor we het wisten stonden Merril en Jay anderhalf uur onafgebroken op het podium en kwam het afscheid heel dichtbij.
De toegift was natuurlijk, hoe kan het ook anders, Crazy Horses, die ik dan maar even in zijn geheel gefilmd heb. Na nog een rondje zaal, tientallen knuffels en nog een korte tweede toegift gingen de heren moe maar voldaan richting de kleedkamer.
Een mooi concert en alles dat ik 45 jaar geleden over The Osmonds zei neem ik terug, want het was een grandioos concert. Het duurt even, maar dan heb je ook wat 🙂
Bij dit soort concerten valt natuurlijk constant, vooral bij de oudere garde, de naam Groenoordhallen waar destijds alle groten der aarde opgetreden hebben zoals onder andere Kiss, Metallica, Genesis, The Police, Eric Clapton, Carlos Santana, Queen, Joe Cocker en uiteraard onze eigen Golden Earring. Het geluid was dan misschien niet altijd erg goed, maar ze hadden de Groenoordhallen nooit mogen afbreken. Dat is echt een van de grootste fouten die Leiden ooit gemaakt heeft.
De fans kunnen nog even nagenieten bij de fotoslideshow en het filmpje met uiteraard alle grote hits, Crazy Horses en een mooie drumsolo van Jay Osmond.
5 reacties
De Osmonds zat er destijds voor mij ook niet in, ik zat ook meer in de sferen van Woodstock, toch kon ik ook nog wel een paar nummers thuis brengen in je filmpje.
Je wordt pas echt oud als je nog weet wie de Osmonds waren… 😉
Ik zie net dat ik gewoon moet zeggen dat ik niet weet wie de Osmonds zijn. En dan behoor ik gewoon bij de jeugd. Om eerlijk te zijn..ik zal ook echt moeten luisteren om te kijken of ik hun muziek ken.
Love As always
Di mario
Wat een feestje, het klinkt natuurlijk anders dan destijds maar dat is volgens mij geen nadeel. Ik heb ook geen muziek van ze uit die tijd, maar je hoorde ze wel heel veel op de radio en dan zitten die nummer er toch ingestampt.
Grappig! Een van mijn zussen (nu 58) was groot fan. Ik kan daardoor nog heel wat nummers mee zingen!