Leiden ging dit weekend even terug in de tijd van Rembrandt

Argeloze toeristen wisten niet wat ze overkwam toen ze afgelopen weekend de Pieters en Academiewijk binnenliepen, het leek wel of de tijd had stilgestaan.

De tijd had niet stil gestaan, maar was wel teruggezet dit weekend naar de tijd dat Rembrandt nog in Leiden woonde en werkte. Op de Rembrandtplaats bij de plek waar ooit het geboortehuis van Rembrandt stond en tegenover Molen de Put waar Rembrandts vader molenaar van was, werd dit weekend druk geschilderd.

Sanne Bavelaar, wat mij betreft de nieuwe Rembrandt, AVRO heeft er gewoon te weinig verstand van 🙂  )zat ook lekker te schilderen.

Een stukje verderop in de P&A wijk wa shet gezellig druk en keek iedereen zijn ogen uit.

De levende Nachtwacht liep rond en stond regelmatig even stil om te poseren voor de mensen met plaatjes apparaten.

Het was lekker warm weer en dan komt een appeltje voor de dorst goed uit.

Niet alle bewoners uit de 17e eeuw waren blij met alle belangstelling. ‘Pas op voor dat plaatjes apparaat, dat steelt je ziel’. Ondanks dat hebben ze wel voor me gebeden.

Snel kom mee er wordt een heks berecht, misschien volgt er een ophanging.

De Staalmeesters keken wat meewarig naar de jurk van het Joodse bruidje, waarschijnlijk was hij niet van Leids Laken gemaakt.

Ik had er op een gegeven moment goed de pest, dacht ik van corona af te zijn, kom ik midden in de Pest terecht.

Oeps een beetje pijnlijk moment. Ik was ondertussen Rietepietz uit Rijswijk tegengekomen, we zijn al ruim 16 jaar goede blogvrienden. Terwijl we gezellig liepen te kletsen, vloog er opeens een hoer om mijn hals. Hoi lieverd blij dat ik je weer zie, ga je met me mee. Pfffff ga dat maar eens uitleggen aan iemand die je al 16 jaar kent maar pas een keer of zes in het echt hebt gezien 🙁

Vreemd genoeg had Rietepietz opeens haast en ging terug naar Rijswijk. Het was zo’n moment dat ik ook wel even met een harde worp alle kegels om wilde gooien.

In alle hectiek had ik misschien niet de veiligste plek uitgekozen.

Zag ik opeens Jan Lievens, Frans van Mieris en Rembrandt lopen, ik denk dat ze richting de Latijnse School gingen.

Vroeger maakten schilders ook al selfies, het duurde alleen wat langer voor hij klaar was.

Tja we passen er niet helemaal tussen, dus verschuilen we ons maar even achter een plant met ons ijsje.

Ik kwam midden in een opstootje  bij het Rapenburg terecht.

Een vrouw had een appeltje gejat, bij de achtervolging botste de eigenaar tegen een tegenligger die net van de markt kwam. Er werd over en weer gescholden en beschuldigd, de schout werd er gek van.

Gelukkig had Rembrandt alles gezien en snel een schets van het voorval gemaakt.

Ik hoorde dat er weer een rechtszaak was bij het gerecht, dus holde er snel naar toe. Rustig aan meneer het duurt nog minstens vijf wees gegroetjes voor het begint stelde deze vrouw mij gerust.

Keurig op tijd kwam ik bij de rechtszaak.

De vrouw werd vrij gesproken en de woede richtte zich op de aangever.

De aangever werd wegens laster gestraft met een dag staan aan de schandpaal.

Ik had nog wat te doen in 2022 dus ik verliet de 17e eeuw, gelukkig zag ik nog wel op het Rapenburg nog net de Pilgrims afscheid nemen.

Na veel kussen en tranen vertrokken ze richting Amerika. Wat zij toen nog niet wisten maar ik nu wel, ze zijn veilig aangekomen.

Hieronder een filmpje en daarna een foto slideshow die je even mee terugnemen naar de 17e eeuw.

Hier nog de foto’s.