Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid, na 30 jaar is de cirkel rond

Chantal Snijders Merkelbach was in de jaren 90 een van de meiden die gestimuleerd door haar omgeving en de Postbus 51 reclame “Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid” door leerde en terecht kwam in het Leidse jeugd- en jongerenwerk. Juni 1991 stond er een artikel over haar werk in buurthuis de Mirt-Honken in het Leidsch Dagblad.

Nu 30 jaar later woont ze in Amersfoort, werkt in de GGZ , heeft een eigen coachingsbureau en geeft les in het agogisch onderwijs. Enkele jaren geleden schreef ze het boek Veerkracht waarin ze beschrijft dat je met veerkracht veel tegenslagen in het leven kan overwinnen. Deze maand kwam haar derde boek uit . Tijdens de coronacrisis wordt zij geraakt als cliënten in de GGZ weinig last hebben van een Lock down. Wat is eigenlijk een veilig en een normaal leven leiden? Chantal wil professionals als hulpverleners, begeleiders, jeugdwerkers, docenten, therapeuten, psychologen, zorgmanagers en overige mensen in de sociale sector een hand toereiken. “Veertje” is gebaseerd op “Veerkracht van lijden naar leiden”.

Toen Chantal een paar maanden geleden de serie Typisch Leiden op tv was, zag ze tal van bekende plekjes en oude bekenden. Twaalf afleveringen lang genoot ze en wist opeens, mijn derde boek moet ik presenteren in Leiden dan is de cirkel rond. Zaterdag was het zover en presenteerde ze in Theehuis Noord haar derde boek en vertelde over haar tweede boek.

Het is maar goed dat alle aanwezigen gevaccineerd waren, want als je elkaar tientallen jaren niet meer gezien hebt dan ontkom je bijna niet aan een paar enorme knuffels en omhelzingen zoals met oud hartsvriendin Emel Lagas.

Behalve oude vriendinnen en bezoekers van het buurthuis, waren er ook een aantal oud welzijnswerkers, zoals Vincent Kokke, Henk Blauwbeen en Eric Schoteldraaijer, uit de tijd dat Chantal in Leiden werkte.

Chantal las een stukje voor over haar eerste dag in Mirt-Honken, het was haar eerste baantje in het jongerenwerk. (helaas stond er buiten een kunstwerk een hoop herrie te maken dus de eerste minuut hoor je een beetje zoemtoon onder het filmpje)

Corrie Bink, voormalig jongerenwerker en destijds steun en toeverlaat voor Chantal, kon zich de moeilijkheden die de jongerenwerkers destijds in Leiden hadden nog goed herinneren.

Chantal heeft behalve Indisch bloed ook Moluks bloed, vandaar dat ze het extra mooi vond dat Mellie Lumalessil-Metiarij van de Stichting Schattenberg uit Assen was gekomen om te vertellen over de stichting.

Ze zong een Moluks lied waarbij ze zichzelf begeleidde op de Tifa.

Paulien Verstraaten is ook iemand die Chantal nooit zal vergeten.

Johan, de man van Chantal, maakte de champagne open om te proosten op deze bijzondere middag.

Een toast op het boek, de hernieuwde kennismakingen en het leven.

Er werd natuurlijk nog lang lang nagepraat en oude herinneringen opgehaald.

Meer informatie over Chantal, haar boeken vind je onder deze twee links. Het boek Veerkracht en haar nieuwste boek Veertje.