Ik heb vroeger een aantal jaren als zeeverkenner van Jan van Galen tijdens de dodenherdenking bij het oorlogsmonument gestaan. Ik het altijd heel indrukwekkend als er tijdens de dodenherdenking vanaf de molen de Last Post werd geblazen. Ook na mijn zeeverkennerstijd ben ik altijd naar de dodenherdenking gegaan en bleef het prachtig vinden die trompetter boven op de molen. Opeens was hij verdwenen en werd de Last Post gewoon door het orkest naast het monument gespeeld. Vorig jaar vroeg ik aan een van de leden van de Stichting Dodenherdenking Leiden waarom er niet meer vanaf de molen werd geblazen, ze had geen idee en wist ook eigenlijk niet dat dit vroeger wel gebeurde. Het bleef haar bezig houden en kijk,….dit jaar werd de Last Post weer vanaf Molen de Valk geblazen.
Na de bijeenkomst in de Pieterskerk liep een lange stoet richting het monument aan de voet van Molen de Valk. Volgens mij liepen er weer meer mensen mee dan voorgaande jaren.
Bij de molen stonden diverse bloemisten klaar met de kransen en bloemstukken.
Voorop liepen de veteranen uit recente oorlogsgebieden.
Bij Molen de Valk hadden zich ondertussen honderden mensen verzameld voor de dodenherdenking.
Dit jaar geen erewacht meer in de uniformen van de BS, Binnenlandse Strijdkrachten, maar enkele militairen van diverse legeronderdelen.
Stadsdichter Marianne van Velzen las een speciaal voor de dodenherdenking geschreven gedicht voor. (door de storm kwam het in mijn filmpje onderaan helaas niet over)
Na de 2 minuten stilte werd de eerste krans gelegd door burgemeester Lenferink en Walter van Peijpe als vertegenwoordiger van de Leidse Gemeenteraad.
Het Leidse COC is ook elk jaar weer met een grote groep aanwezig.
Uiteraard legden ook de veteranen een krans.
De politieke partijen waren uiteraard ook vertegenwoordigd, zoals hier de PVDA en Groen Links.
Er volgde een lange rij met instanties en verenigingen, zoals onder andere alle Leidse Studentenverenigingen.
Er leek dit jaar geen eind te komen aan de rij mensen die langs het monument defileerden.
Het bestuur van het Leidse Rode Kruis had al een bloemstuk gelegd, maar ook de vaste en hier in functie zijnde aanwezige medewerkers defileerden langs het monument.
Na afloop tijdens de nazit werden de medewerkers, waarvan sommigen ruim 40 jaar, de erewacht hadden gevormd bedankt voor hun inzet. Vanaf dit jaar hebben zij het stokje overgedragen aan verschillende strijdmachtonderdelen.
De burgemeester en de Stichting Dodenherdenking Leiden ontvingen de armband die de Binnenlandse Strijdkrachten droegen.
Het waren dit jaar meedere indrukwekkende herdenkingen en geeft een fijn gevoel dat de belangstelling, en vooral ook bij de jeugd, blijft groeien.
Hieronder nog een aantal sfeerfoto’s en beelden van de herdenking bij het oorlogsmonument aan de voet van Molen de Valk.
7 reacties
met respect..
Love As Always
Di Mari
Zeer trots en een eer dat mijn man renaldo beekman de lastpost mocht spelen vanaf molen de valk
Klinkt prachtig hoor vanaf de molen, heel bijzonder.
Opdat wij nooit vergeten…
Wij keken naar de Nationale Dodenherdenking. Mij vrouw, die redelijk muzikaal begaafd is zei dat ze zich niet kon voorstellen dat in zo’n simpel stuk de uitvoerder een steekje kon laten vallen. Dit naar aanleiding van een interview met een 22-jarige die de Last Post mocht spelen en in een bos het nummer 1.000 keer had gespeeld, om toch vooral geen fout te maken. Hoe st afgelopen is weet ik niet, maar bij de Nationale sloop er toch een valse noot in. Spanning?
We moeten blijven herdenken.
Deze keer met een knipoog naar je jeugd. Hans
Altijd weer heel indrukwekkend.