Na een jaar afwezigheid is het Leids Cabaret Festival weer helemaal terug. In een stampvolle Catherinafoyer werd zondag de eerste auditiemiddag gehouden.
Vorig jaar ging het festival voor het eerst in haar 45 jaar bestaan niet door omdat de organisatie het niveau van de aanmeldingen te laag vond. Ik blijf het nog steeds een geweldige beslissing vinden, waarmee je als organisatie laat zien voor kwaliteit te gaan en die ook te waarborgen. Daarnaast doet een festival met een zwakke winnaar ook afbreuk aan de kwaliteit en eer van eerdere winnaars.
De presentatie tijdens de eerste auditiemiddag was in handen van Martijn Kardol, die zelf in 2016 zowel de Jury- als Publieksprijs won. Martijn praatte de middag vlot aan elkaar en betrok ook het publiek weer in zijn presentatie.
Als je Martijn de kans geeft komt hij de hele middag bij je terug 🙂
Zondag mocht Said el Hassnaoui als eerste beginnen. Best moeilijk om als eerste te moeten optreden, aan de andere dan ben je er maar vanaf en hoef je niet de hele middag met de zenuwen rond te lopen.
Ik ga over geen van de auditanten iets zeggen, niet over hoe ik ze vond en over de inhoud van hun programma. Dat heeft meerdere redenen. Pas na de tweede auditie op zondag 21 januari wordt bekend welke acht kandidaten door gaan naar de voorrondes op maandag 4 en dinsdag 5 februari. Dan is het niet leuk om nu al iemand helemaal op te hemelen of minder te vinden. Daarnaast spelen zij hun show opnieuw in de voorrondes en eventueel in de halve en hele finale, dan zou het niet leuk zijn als het publiek al weet welke grappen of onderwerpen er komen. Als tweede trad de Vlaamse Joppe Donckers op. Leuk dat er ook dit jaar weer een Vlaamse deelnemer is.
Na elke twee optredens was er een korte pauze om iets te drinken te kopen en ook de jury even rust te geven.
Het volgende optreden was van Marjolijn Ebels en het begon mij ondertussen al op te vallen dat het niveau van de kandidaten dit jaar behoorlijk hoog lag.
Elk jaar wordt er een speciaal Festivalbiertje gebrouwen. Niet alleen met aparte smaak, maar ook een speciale naam. Om dat elk jaar te regelen en te verzinnen is geen kattenpis. Uhhmm nee het is wel kattenpis, niet dat het smaakt naar kattenpis, maar de naam is dit jaar Kattenpis en om dat te verzinnen is geen kattenpis.
Nadat Martijn Kardol het bier onder de aandacht had gebracht kwam Tim Kroezen het podium op.
Voor Shams Mirzakhyl was het een beetje een thuiswedstrijd omdat hij enige tijd in Leiden gewoond heeft.
Martijn mocht twee biertjes weggeven, het kan in de naam zitten, maar die twee werden er opeens vier die hij van Marlijn Kok mocht weggeven.
Djûke Stammeshaus gaf haar baan bij het Europees parlement op om haar droom als cabaretier te volgen.
Als laatste deze middag was Tobias Tonch aan de beurt. Lijkt me best moeilijk om de hele middag te moeten wachten tot je aan de beurt bent.
Het was een leuke auditiemiddag. Natuurlijk zijn er altijd optredens die je meer of minder leuk vindt, maar dat lag dit keer echt aan persoonlijke smaak en niet aan kwaliteit.
Hieronder een korte fotoslideshow met daaronder een nummer van een heeeeel oude cabaretgroep. Het cabaret kan in de loop der jaren veranderen, Nederlanders veranderen niet, maar dat komt omdat we allemaal van die …………zijn.
5 reacties
Jij hebt weer een geweldig middag achter de rug. Als die kattenpis maar niet naar kattenpis ruikt.
Love as always
Dimario
Laat die kattenpis maar zitten. Maar over wel of niet ophemelen te zwijgen, ik ga er vanuit dat iedereen daar kwaliteiten heeft om zich daar te presenteren.
Je hebt een kwalitatieve mooie middag gehad. Hans
Waarschijnlijk nog net niet het niveau van don quishocking die het liedje zingen, maar dát was ook een klasse apart. Was dat liedje trouwens oorspronkelijk niet uit een oudejaarsshow van Wim Kan?
[…] 071 kwam bij elkaar en zijn er… Leidse Blues & Jazzweek geopend met uniek concert… Leids Cabaret Festival 2024 Eerste auditiemiddag met hoge… De Slechte Band bestaat 25 jaar en […]