1 jaar verschrikkelijke oorlog in de Oekraïne, ook in Leiden herdacht

Vandaag is het een jaar geleden dat gebeurde wat vrijwel niemand voor mogelijk had gehouden, de oorlog tussen Rusland en Oekraïne. Een oorlog waarvan niemand dacht dat die nog in de huidige tijd kon plaats vinden, met barbaarse oorlogsmisdaden en daden tegen de menselijkheid. 24 Februari 2022 is de dag dat de wereld veranderde en nooit meer gaat worden zoals hij was, de dag dat bleek dat onschuldige burgers door zinloze moordenaars afgeslacht worden. Wat veel mensen vergeten is dat de Oekraïners niet alleen voor hun eigen vrijheid vechten, maar ook voor onze vrijheid. Als Poetin zijn zin had gehad was hij al lang doorgetrokken naar een van de NAVO landen en  zaten we nu in een derde Wereldoorlog. Het Leidsch Dagblad had vanmorgen, naar mijn idee, een van de indrukwekkendste voorpagina’s ooit.

Op het Stadhuis wapperde vandaag de Oekraïense vlag.

Waar je ook liep rondom het Stadhuis je kon niet om de Oekraïense vlag heen.

De Koornbeursbrug was vanavond Geel Blauw aangelicht.

Om half acht speelde het carillon van het stadhuis enkele toepasselijke nummers.

Er werd begonnen met het Nationaal Volkslied van de Oekraïne. Hierna volgde onder andere Mariagolds, (v Virmenych). Wat naast het volkslied erg veel indruk maakte  was het nummer ‘Russsians, I hope the Russians love their Children too’ van Sting.

In het korte filmpje horen jullie deze drie nummers.

Naderhand begreep ik, uit doorgestuurde foto’s, dat er vanavond ook een korte bijeenkomst was bij het Vredesmonument bij Molen de Valk waar tientallen Oekraïners aanwezig waren.

Jammer dat het niet samen viel, maar hoe dan ook fijn dat er op verschillende manieren  stil gestaan is bij deze barbaarse oorlog.