Het is natuurlijk voor iedereen niet leuk als je je verjaardag niet groots kan vieren, maar als je 90 wordt dan is dat extra triest. Oma Tiny dacht haar 90e verjaardag in alle rust te moeten doorbrengen en dat in een kroonjaar is niet leuk. Haar dochter Wilma en kleindochter Bianca zorgden voor een grote verrassing en vroegen Gösta om op te treden.
De directie van de Dobbegaarde had toestemming gegeven om een uur een optreden in de tuin te geven. In de grote binnen tuin was alleen de familie van Tiny uitgenodigd. Met spanning keek iedereen naar boven hoe ze zou reageren als er bij haar aangebeld werd om te vragen om naar beneden te komen.
Oma Tiny kon haar ogen niet geloven toen ze haar hele familie in de tuin zag staan.
Midden in de tuin stond een stoel voor Tiny.
Veel ouderen hebben wat problemen met hun ogen, maar dit spandoek kon niemand missen en zo wist iedereen wat er aan de hand was. 
Wie denkt dat oma Tiny een stilzittend oudje is, die heeft het mis. Na jarenlang geturnd te hebben, destijds begonnen bij Jahn, is ze nu nog een fanatiek sjoelster 🙂
De andere bewoners van het complex keken vanaf de galerij toe.
Een trotse oma Tiny met dochter Wilma en zonen Bram en Ad.
De familie stond verspreid over het hele grasveld.
De ene helft rechts de andere helft links.
Natuurlijk werd er regelmatig even overgestoken, waarbij de jeugd het voorbeeld gaf 🙂
Gösta had zijn repertoire een beetje aangepast aan de leeftijd van Tiny en de coronamaatregelen, dus iets rustigere nummers.
Maar een optreden van Gösta zonder lekkere meezingers is natuurlijk onmogelijk, dus ja zo nu en dan werd er een beetje gesjoemeld. Voordeel er past toch geen waterkanon door de smalle poort dus tegen dat het leeg is, is het feest al voorbij.
Even serieus, dit was de tweede verjaardag die ik meemaakte deze week waarbij de familie zich in alle bochten moest wringen om het zoveel mogelijk coronaproof te houden. Het is ergens te gek dat de plantsoenen overvol zaten en dat familie van een negentigjarige zich moeilijk en schuldig voelt als ze een familiefoto willen maken.
Ik denk dat het gewoon het beste is als de terrassen snel weer open gaan. Dan zit iedereen op goede afstand en kan je makkelijker zeggen, blijf zitten en houd je aan de regels anders moeten we eerdaags weer dicht.
Voor Gösta was het ook wennen weer op te treden. Op een optreden de week voor 3 oktober na heeft hij bijna een jaar stil gestaan.
Het werd ondanks de beperkingen toch nog een gezellig feestje, waarbij oma toch nog een dansje met haar dochter Wilma deed.
Eigenlijk had Gösta al in het Spaanse La Carihuela moeten zitten waar hij normaal gesproken driekwart van het jaar optreedt. Het is wel frappant dat op het moment dat hij El Torreadoor begon te zingen de zon doorbrak 🙂
In de fotoslideshow meer sfeerfoto’s en daarna een kort stukje film van een toch nog onvergetelijke verjaardag voor oma Tiny.
5 reacties
Als ik zoiets zie denk ik vaak die behoort tot de gelukkigen… Mooi dat dat dan op zo’n wijze gevierd wordt.
90 jaar en gelukkig met mensen in de buurt die van haar houden. Dat is mooi.
Love as Always
Dimario
Met een beetje meedenken is er gelukkig vaak nog wel iets mogelijk in dit soort bijzondere gevallen.
oma Tiny geniet er volop van, begrijpelijk.
Ze ziet er niet uit als een dame van 90 jaar. Hans
Ach, wat mooi. Nu mijn moeder in een zorgcentrum zit (1 persoon per dag op bezoek) realiseer ik me veel meer hoe belangrijk dit soort dingen zijn. Al haar familie bij elkaar! Prachtig! En proficiat voor Oma Tiny!