Home Leiden Ontmoeting in het Singelpark met Rietepietz, Weblogger van het eerste uur

Ontmoeting in het Singelpark met Rietepietz, Weblogger van het eerste uur

door Emile van Aelst

Ik begon ooit met blogs schrijven in 2004 en had nooit verwacht dat in 2021 nog steeds te doen. Vooral in de eerste jaren waren veel bloggers trouwe lezers bij elkaar en ontstonden vele virtuele vriendschappen die heel vaak nu nog steeds bestaan. Elkaar echt tegenkomen deed je weinig of niet of je moest elkaar kennen omdat je in dezelfde stad woonde. Deze week kwam ik weer eens een van mijn eerste lezers tegen. Rietepietz uit Rijswijk leest van vrijwel het begin af aan dagelijks mijn blogs. Ze schreef dat ze het Singelpark wilde gaan lopen. Uiteraard  ging ik proberen even tijd te maken om elkaar de hand te schudden, nee elleboog te tikken bedoel ik. Voor ik haar tegenkwam liep ik zelf een stukje door het plantsoen, dat natuurlijk in deze tijd en met dit  weer een plaatje is.

Je zag de afgelopen dagen alweer veel bootjes door de singels en grachten varen.

Ondanks dat je elkaar vrijwel nooit ziet, zag ik van verre al dat Rietepietz er aan kwam lopen.

We hebben even op de chillbank gezellig zitten bijkletsen en uiteraard over onze en andere blogs gehad. We hebben een aantal lezers die bij ons allebei volgen en die hebben we even doorgenomen 🙂

Thuis bedacht ik mij, ik zeg nu wel je ziet elkaar bijna nooit. Toch kan je zeggen dat we elkaar regelmatig zien. Eens in de zeven jaar is toch ook een regelmaat. De eerste keer dat ik Riet ontmoette was bij de weblogmeeting in 2006 die ik toen samen met weblogger Tagrijn in Leiden organiseerde. Die middag kwamen er bloggers uit het hele land naar Leiden en lieten we ze de stad zien. We verzamelden bij Koetshuis de Burcht en lieten ze gelijk maar even naar boven klimmen.

We eindigden op het terras  bij het Praethuys.

Hier was ook de uitreiking van de wedstrijd ‘Het Ezelsbruggetje’ Veel Leidenaren weten niet de juiste volgorde van de straatnamen met gracht erin tussen de Hooigracht en de Waardgracht. We schreven destijds een wedstrijd uit om een ezelsbruggetje te verzinnen. De winnaar werd de Leidse Quidam ( Nessy Shepard). Zij verzon onderstaand ezelsbruggetje, die ik zelf nog regelmatig gebruik om uit te leggen wat de volgorde van de straten is . Haring met uitjes heerlijk op wittebrood en dan weet je de volgorde van  Hooigracht, Middelstegracht, Uiterstegracht, Herengracht, Oranjegracht en Waardgracht.

Zeven jaar later kwam ik Riet weer tegen. Dit keer in 2013 op het Malieveld bij het zwarte pieten protest, toen driekwart van Nederland in actie kwam om zwarte piet te behouden.  Wat vliegt de tijd als je daar aan terugdenkt. Het Nationale Pieten Protest was in oktober 2013. Nu beginnen we in maart al ruzie te maken over zwart, roetveeg of pimpelpaars.

Het is toch leuk om even terug te denken aan al die oude blogs en situaties. Het geeft wel aan dat bloggers vaak, virtuele, vrienden voor het leven zijn. We kletsten nog wat over het bloggen, waarna Rietepietz al fotograferend haar weg vervolgde en ik ook weer verder ging. Benieuwd naar wat ze over het Singelpark te vertellen heeft, kijk dan even op haar weblog.

Ik ben benieuwd welke reden we in 2028 hebben om elkaar weer eens te zien 🙂

Gerelateerde artikelen

10 reacties

nessy/quidam 31 maart 2021 - 0:23

Ach wat leuk Rietepiet! 🙂 ja die ken ik ook nog. Was voor mij een mooie tijd dat bloggen,, plaatje toevoegen met html ellende hahahaha En was ik zomaar even een bekende Leidenaar 🙂

Reply
rietepietz 31 maart 2021 - 8:07

Wat vliegt de tijd hé, ik weet zeker dat het géén 7 jaar gaat duren eer we elkaar weer eens tegen het lijf lopen. Op mijn leeftijd moet je leuke dingen niet te ver voor je uit schuiven toch?
Wat leuk die oude foto’s , o ja, met Quidam had ik destijds ook een leuk blogcontact. Heel jammer dat Tagrijn niet meer blogt al staat hij nog altijd bij mijn linkjes.
Inderdaad best wel wonderlijk hoe vertrouwd bloggers “in het echt”altijd zijn, en na een stevige “elleboog” praten we gewoon weer verder alsof er géén 7 jaar tussen zit.
Zoals ik al tegen jou zei, die elleboog houden we erin want ik ben nog nooit iemand tegengekomen die zo’n begroeting kan doen zonder te lachen, misschien is dát wel het grootste pluspunt van deze begroeting. Tot gauw ….. over een jaar of eh….zo. 😉

Reply
Sjoerd 31 maart 2021 - 8:17

Goh daar zeg je zowat, ik weet niet eens uit mijn hoofd wanneer wij wij elkaar leerden kennen…

Reply
Elisabeth van der Ark 31 maart 2021 - 8:27

Leuk hoor. Haar ken ik ook, virtueel dan. Wat is er toch veel veranderd, zeker in de techniek.

Reply
Suskeblogt 31 maart 2021 - 8:56

Blogvrienden ken je soms beter dan vrienden in het dagdagelijks leven. Riet ken ik via haar blog ook al een tiental jaren. De tijd vliegt.

Reply
Hermieneke 31 maart 2021 - 8:58

Wat leuk. Ik ben na een pauze van meer dan 10 jaar weer eens begonnen met bloggen en kom af en toe inderdaad nog oude bekende namen tegen 🙂

Reply
די מריו 31 maart 2021 - 10:32

Misschien duurt het deze keer niet eens zo lang. De tijd met bloggen gaat snel. Je hebt er een hoop zien komen een hoop zien gaan, maar er blijft toch een vaste kliek.

Love As Always
dimario

Reply
Nicky 31 maart 2021 - 22:47

Wat leuk, zeg! Maar vertel eens… wat hadden jullie te smoezen over mij? 😉
Ik vind dat bloggen nog steeds heel bijzonder. Ik heb zulke trouwe volgers dat het als ‘echte’ vrienden voelt.

Reply
Kakel 1 april 2021 - 19:53

Terecht, hoor, dat jullie allebei veel vaste volgers hebben. Altijd iets nieuws en interessants om te lezen. Je hecht je op een bepaalde manier aan bloggers. Kent hun verhalen; voelt je verwegen. Eenmaal live gezien, wordt dat nog hechter.
Bea zei ooit dat digitale vrienden geen echte vriendschap geven, maar daar ben ik het volstrekt mee ONeens.
Ik heb genoten van jullie ontmoeting en ik was er niet eens bij (-:
Waarom wachten tot 2028? Maak eerder een afspraak…
Heerlijke voorjaarsfoto’s!

Reply
Kakel 1 april 2021 - 20:06

Verwegen = verweven. Moeilijk…typen.

Reply

Plaats een reactie