De Loviumbrug is vandaag geplaatst bij de Zijlpoort

Vandaag is de vijfde en laatste Singelparkbrug geplaatst ter hoogte van de Zijlpoort. Hiermee is het kilometerslange rondje Singelpark zo goed als klaar. De komende weken worden de bruggen verder afgemonteerd.

In februari werd gestart met Aeldisbrug ter hoogte van het Arsenaalplein aan de Witte Singel. Er was in februari direct al het commentaar dat de brug treden heeft en daardoor niet rolstoel toegankelijk is.  Dit komt omdat de hellingspercentage boven de maximale 4% uit zou komen, ditzelfde geldt voor de Hapynionbrug bij het Veerhuis. Alle andere bruggen zijn wel rolstoeltoegankelijk.

De brug bestaat uit twee delen. Om tien uur lag de brug klaar om gehesen en geplaatst te worden.

Voor de veiligheid werd uiteraard de brug naar de onderdoorgang van de Zijlpoort even afgesloten.

Een gigantische kraan tilde het brugdeel langs Brasserie de Poort richting het water van de Haven.

Vanaf de Zijlbrug had je een mooi uitzicht op het werk.

Het is pas de helft van de brug, maar wel behoorlijk groot.

Het lijkt net of hij boven het terras hangt, maar in werkelijkheid is het er net naast.

Omlopen, want er was nog geen brug, is geen optie dus roeiden de monteurs naar de overkant.

Langzaam werd de brug richting de overkant gehesen, met de zware wind van vandaag best nog een moeilijk klusje.

Nu nog precies op de juiste plek zien te krijgen.

Je zou zeggen hij ligt perfect.

Schijn bedriegt, hij ligt nog niet echt lekker.

Geen probleem, gewoon een kwestie van even een duwtje geven 🙂

De monteurs konden na verloop van tijd terugvaren naar de overkant.

Bedoelen ze hiermee nu, ‘roeien met de riemen die je (niet) hebt’.

Even na een uur werd begonnen met het inhijsen van het tweede deel van de brug.

Het woei nog steeds behoorlijk hard, dus ook weer knap staaltje vakmanschap om hem netjes op zijn plaats te krijgen.

Het ging ondanks de wind behoorlijk snel. Leuk om even te kijken, maar je zal toch echt even twee dagen moeten omvaren.

Het laatste stukje was natuurlijk een precisiewerkje.

Het duurde even voor hij op zijn plaats hing of lag.

Het is natuurlijk een kwestie van centimeters of zelfs millimeters om hem op zijn plek te krijgen.

Bijna helemaal op zijn plek, nog een paar centimeter zakken.

Na een klein kwartiertje hing hij keurig op zijn plek en konden de twee helften aan elkaar gezet worden.

De bruggen zijn niet zomaar ontworpen maar er zit een heel verhaal en gedachte achter. Zodra alle bruggen afgemonteerd zijn, maak ik een rondje om alle bruggen te laten zien. In de fotoslideshow/filmpje  nog een aantal sfeerbeelden van de plaatsing van de twee brugdelen.