Even buiten Benalmadena bij het dorp Arroyo de la Miel ligt de berg Calamorro. Vanaf deze berg heb je een prachtig uitzicht over de omgeving.
Vaste lezers weten dat ik enorme hoogtevrees heb, maar dat regelmatig even opzij zet voor het unieke plaatje, zoals bijvoorbeeld vanuit een hoogwerker bij Werfpop.
Of even via een bouwtrappetje afdalen in de bouwput van de diepste parkeergarage in Nederland, maar ja zo’n foto van Molen de Valk krijg je daarna nooit meer.
Tijdens een etentje in Arroya de la Miel vertelde Ron mij dat ik zeker deze berg moest bezoeken. Ik zette dus voor de zoveelste keer mijn hoogtevrees opzij en ging met knikkende knieën het wiebelende gondeltje in.
Vlak voor het instappen zag ik nog even wat me te wachten stond. Ik ging naar 770 meter, de tocht had een lengte van 2,6 km en duurde 15 minuten. Hoezee wat een feest 🙁
Maar als je eenmaal boven bent, dan is het wel een heel mooi uitzicht.
Eenmaal boven is dan ook al mijn hoogtevrees weg, die liet ik achter in de wiebelende gondel.
Sterker nog, ik liep zelfs via een kronkelpaadje nog een stukje omhoog.
Stom he dat een mens dan toch weer nog hoger wil.
Dan heb je wel weer een heel ander uitzicht.
Na een half uurtje boven rond gelopen te hebben, schraapte ik al mijn moed bij elkaar om weer naar beneden te gaan.
Ze kunnen dan wel zeggen dat alles veilig is, nou mooi niet hoor. Ik heb altijd geleerd als ik de weg oversteek eerst naar links en rechts te kijken. Nou deze gondel stak zonder in te houden of te kijken gewoon over.
Het rare is dat naar beneden gaan lang niet zo eng is, maar ik was wel blij toen ik over pretpark Tivoli ging en daarmee bijna beneden was.
In de fotoslideshow en filmpje meer beelden van toch wel een mooi tochtje.
5 reacties
Zo je bent naar vakantie geweest. Malaga is zeker mooie land om te zien. Mooie hoogte heb je foto’s gemaakt. VAn mij is dit echt te hoog. Brrrr… Maar je hebt wel mooie uitzicht kunnen maken.Mooie foto’s van deze vakantieland.
Ik weet het nog niet… Ik was denk ik ook naar boven gegaan.
Nou in zo’n afgesloten cabine trek ik het nog wel, maar een stoeltjeslift krijg je me met geen 7 paarden meer in.
Zeker de moeite waard dat uitzicht. Toen wij héél lang geleden nog iets verderop langs die kust vakantie hielden gingen we te paard de bergen in, ik kan je verzekeren dat dat ook niet altijd helemaal “haleluja”was.
Ik voel met je mee, hoogte is ook niet meer mijn ding.
als ik het zie krijg ik al de kriebels. Hans
Het was het wel waard. Prachtig uitzicht! Knap dat je zulke dingen toch steeds doet.