Ik ben gewend om zo en dan te switchen en van evenement naar evenement te hollen, maar twee evenementen op hetzelfde tijdstip maakt het iets moeilijker. Donderdagavond was zo’n avond, het COC vierde in de Burgerzaal van het Stadhuis haar 50-jarig bestaan en in de B&W kamer namen De Leidse Hutspotten de sleutel van Leiden in ontvangst. Twee totaal verschillende gelegenheden in het hetzelfde pand, op dezelfde etage en dezelfde tijd en ik wilde geen van beide missen. Het COC begon een uurtje eerder dus pakte ik daar het begin van mee. (verslag over de Hutspotten komt ten dele in een andere blog) De avond begon met een toespraak van voorzitter Jan-Thijs Nieborg.
De Burgerzaal zat van voor tot achteren vol.
Ook de roze-ondernemers waren uiteraard aanwezig.
Wethouder Roos van Gelderen kwam ook feliciteren en had een ingelijste pagina uit het Leidsch Dagblad bij zich waarin het COC destijds uitlegde waar zij voor wilde staan in Leiden.
Roos is gewend lintjes door te knippen en vond dat bij de opening van dit jubileumjaar ook een lintje hoorde, daarom had ze zelf maar een schaar en een lintje meegenomen.
Voorzitter Jan-Thijs Nieborg en Paul de Leeuw, die destijds de voorloper van het COC de Leidse studenten werkgroep homofilie ( LSWH) oprichtte, mochten het lint vasthouden.
Ivo van Spronsen, bestuurslid politiek en diversiteit hield een korte toespraak die tevens de uitreiking van de Henk van Putten prijs inluidde.
Eerst een optreden van het Haags Homomannenkoor Vox Rosa.
Het begon tegen achten te lopen het moment dat de Hutspotten ontvangen zouden worden in de B&W kamer. Ze werden ontvangen door wethouder Robert Strijk. Zolang Robert nog rustig naast Erick van Zuylen, de pedel van de universiteit, stond te luisteren hoefde ik mij ook niet te haasten.
De Henk van Putten prijs ging dit jaar naar Paul de Leeuw en Jos Westendijk die als student destijds de LSWH oprichtten, wat toen niet door iedereen in de studentenwereld werd omarmd.
Paul de Leeuw vertelde hoe hij destijds bij het universiteitsbestuur werd geroepen of zo’n werkgroep nu wel zo’n goed idee was. De hospita van Paul was ook niet echt gecharmeerd van de LSWH, kortom het was duidelijk hard nodig dat er een homobeweging in Leiden werd opgericht.
Ik ging naar de B&W kamer voor de sleutel overhandiging aan de Hutspotten. Na afloop werd er in de hal nog een polonaise gelopen en in het kader van integratie en diversiteit 🙂 werd ook het COC verjaardagsfeestje niet overgeslagen.
Heel spontaan ontstond er een klein carnavalsfeestje in de Burgerzaal.
Toen de rust was teruggekeerd even staan napraten met nog wat vrienden.
Peter ken ik al jaren, ik schat vanaf 1969 uit de Troeftijd, het vormingscentrum waar bijna iedereen kwam en ook nog een aantal jaren de homosoos Miks onderdak gaf.
We zien elkaar slechts enkele keren per jaar, maar voor echte Troevers maakt dat niet uit die houden levenslang een band. Alleen de laatste weken kom ik hem en zijn man Gerard bijna dagelijks tegen in de stad, oke het is op posters in de abri’s maar je kan er niet omheen 🙂
Hieronder een fotoslideshow en een kort filmpje, met een behoorlijke diversiteit in optredens 🙂 (Blog over de Hutspotten komt straks of morgen)
4 reacties
Je weet de twee feesten mooi te verslaan en dat is een knappe prestatie. Mooi dat je aan alle twee aandacht geeft.
Love As Always
Di Mario
Tjongejonge, het begint op werken te lijken voor je;-) Nog een geluk dat het in hetzelfde gebouw was.
De meningen verschillen over dit soort activiteiten.Ik heb er nooit een probleem van gemaakt hoe je in je vel zit. Maar een apart homo koor gaat me dan te ver… Ik vind dat dan niet opgaan in de samenleving, maar je ervan distantiëren.
We zullen je moeten klonen, LG. Kun je overal bij zijn!