Je wordt er toch doodziek van constant dat slechte weer. Zo nu en dan een paar uur een klein zonnetje en dan weer een paar dagen regen. Vrijdagmiddag scheen even de zon en dan ziet het gelijk veel gezelliger uit.
Twee weken geleden was er nog niets te zien en sinds deze week schiet er opeens van alles de grond uit.
Geen idee wat dit is of moet gaan worden, maar ik geloof dat dit van die bloemen gaan worden die naar uien ruiken. Daar staan er eerdaags ook duizenden van en ruikt het helemaal naar uien als je langs loopt.
De sneeuwklokjes doen ook aardig hun best waar je ook kijkt staan er sneeuwklokjes.
Ik blijf die spiegelingen in De Leidse Hout zo mooi vinden, eerdaags maar weer eens een heel rondje maken langs alle slootjes.
Soms vraag je je af hoe zo’n plukje mini narcisjes hier terecht komt.
Behalve dit plukje geen narcis in de buurt te bekennen. Misschien een bij die even een tussenlanding heeft gemaakt en stuifmeel aan zijn pootjes had of zoiets dergelijks.
Ik kan er helemaal vrolijk van worden, maar op zich natuurlijk belachelijk dat we van een uurtje zon en wat sneeuwklokjes al vrolijk worden tegenwoordig.
6 reacties