We zijn allemaal bang ooit ernstig ziek te worden of vervelende handicaps op te lopen, maar aan de andere kant denken we ach dat overkomt mij niet. Esther de Ruiter – de Bruin overkwam het wel. In haar boek De Gevreesde Werkelijkheid verteld ze over traumatische ervaringen rondom haar ziekenhuisopname. Zaterdagmiddag presenteerde ze in het Huis van de Buurt Morschwijk haar boek. De zaal zat vol met cliënten, collega’s en bekenden.
Niets leek een vrolijk en ongestoord leven in de weg te staan, een leuke baan als Medisch en Oncologisch Voetzorg verlener, een lieve man, een leuke dochter en hondje Roxy. Alles was perfect tot de dag dat ze behoorlijk ziek werd en corona bleek te hebben en opgenomen werd op de intensive care afdeling van het ziekenhuis. Daar maakte ze een hoop traumatische ervaringen mee en is de dupe geworden van, waarschijnlijk, een paar medische missers waarover ze nog steeds in de clinch ligt met het ziekenhuis.
Esther kan nog steeds niet volledig aan het werk en heeft problemen met het gebruik van haar duim. Ze sliep slecht, was onrustig, kwaad en verdrietig. Haar huisarts raadde haar aan het van zich af te schrijven. Ze keek naar haar duim en zei met deze duim. Zowel zijzelf als de huisarts schoten in de lach en ja dat is moeilijk, maar schrijf dan een paar regels per dag raadde hij aan. Esther zette door en zaterdag kon ze bloednerveus, maar vol trots haar boek presenteren.
Ze vertelde dat ze zelf nooit verwacht had dit boek echt te schrijven en zelfs halverwege nog overwoog te stoppen. Toch zette ze door en haar huisarts had gelijk, haar traumatische ervaringen zijn nog niet weg, maar wel al een stuk dragelijker.
Na de inleiding las Esther gedeeltes uit haar boek voor. Iedereen luisterde vol aandacht, je kon een speld horen vallen in de zaal.
Het boek is geen klaagzang geworden, maar een behoorlijk gedetailleerd verslag van wat er allemaal gebeurd is en hoe Esther en haar man Cor hier op reageerden.
Gelukkig is Esther van huis uit optimistisch en vooral humoristisch. Ondanks alle ellende weet ze een aantal trieste momenten toch met humor tegemoet te treden en dat klinkt ook door in het boek.
Een kennis van Esther heeft een gedeelte van haar inleiding en voorlezen opgenomen. Het geeft een kleine indruk hoe het boek geschreven is. ( NB even doorscrollen naar 0.32 seconden omdat daarvoor het geluid niet werkte)
Na het voorleesmoment was het tijd om te proosten en taart te eten.
Proost op het leven en gezondheid.
De eerste twee exemplaren werden uitgereikt aan familieleden. Als eerste mocht haar broer Marcel een exemplaar in ontvangst nemen.
Het volgende exemplaar was voor haar dochter Angelique.
Hierna was het tijd voor de boekverkoop en het signeren.
Esther is ook vrijwilliger in het Huis van de Buurt Morschwijk, vandaar dat ook Buurtcoach Femke Bolding en Coördinator Daginvulling Tess Barning aanwezig waren en uiteraard een boek kochten.
Het werd een lange verkoop en signeersessie want vrijwel alle aanwezigen wilden een boek kopen.
Meer informatie, het ISBN nummer en een korte samenvatting van het boek vind je onder deze link.
Het boek is ook te koop bij de Leidse Bruna winkels in de Stevenshof en Luifelbaan.
5 reacties