Toen ik destijds begin 2000 begon met blogs schrijven nam ik mij voor om elke dag iets te schrijven en dat is behoorlijk goed gelukt. Er zijn natuurlijk altijd dagen dat je even niets hebt of weet en ook gewoon geen zin hebt. Vandaag was zo’n dag dat ik dacht doei bekijk het maar, ik ga even lekker zelf genieten van deze eerste warme dag van het jaar. Ik stond op en het zonnetje scheen. Na het douchen scheen de zon nog steeds, alleen was er ook een halve wolkbreuk.
Ik voelde het werd zo’n dag dat je, misleid door het weerbericht, de grootste plannen had maar allemaal anders uitpakte. Ik stond dus, ja ook dat doe ik, te strijken en liet Happy uit op het veld van de oude vuilverbranding. En toch, en toch, en toch wilde ik naar het terras. Om vijf uur zat ik dus op het terras van Theehuis de Leidse Hout gezellig te praten met eigenaar Bernard Stöxen.
Tsja en mij kennende zat ik er om zes uur toen het hele terras gesloten was nog steeds 🙂
Ik reed terug naar huis en een bevriende barkeeper zette net zijn terrasstoelen binnen. Zijn vrouw vroeg wil je een biertje. En dat mocht want ik was de enige die op bezoek was. 
Thuis gekomen had ik geen zin meer om te koken en dan ben je blij dat je een stokbroodje en kaasjes in huis hebt.
En als je dan zelf niets te schrijven hebt, is er altijd wel weer iemand anders die wel iets over jou te schrijven heeft, zoals je onder deze link kan lezen.
Mart bedankt voor de mooie weergave van ons gesprek eerder deze week.
5 reacties