Een jaaroverzicht maken is altijd een beetje moeilijk, of beter gezegd een beetje boel moeilijk. Er waren natuurlijk vele hoogtepunten in Leiden afgelopen jaar, alle mooie evenementen, de heropening van musea de Lakenhal en Naturalis en zo kan ik natuurlijk tientallen dingen noemen.
Na het jaar 2018 waar ik na 32 jaar afscheid moest nemen van Hill, was 2019 het jaar van doorgaan, de boel oppakken en geen nieuwe richtingen zoeken, maar gewoon het zelfde pad blijven volgen alleen nu in mijn eentje. Altijd moeilijk van je zelf te zeggen, maar ik denk dat ik het aardig doe. Ik zat dit jaar lekker in mijn vel, ben behoorlijk actief geweest en geniet van mijn werk en het leven. Voor mij was natuurlijk het absolute hoogtepunt dat ik volledig onverwacht op 2 Oktober ’s avonds na de Taptoe de Erepenning van de gemeente Leiden ontving en daarmee Ereburger van Leiden werd.
Dat is iets wat je nooit van je leven verwacht en heel trots op ben.
Ik moest dit jaar ook even wennen om voor het eerst na 32 jaar in mijn eentje vakantieplannen te maken. In eerste instantie maakte ik ze dus niet, tot ik opeens weg wilde en twee dagen later in de auto zat op weg naar een huisje in Duitsland. Een mooi leermomentje, eerst even beter kijken waar je terecht komt.
Het was een mooi en lekker koele benedenwoning, alleen was het er omheen wel heeeeeel erg groen. Als dat groen ’s avonds in het pikkedonker ook nog allemaal geluiden maakt dan ben ik toch minder groen aangelegd dan menig ander en zelfs happy kwam zo nu en dan verschrikt terug hollen. Daarnaast was er in het dorpje waar ik zat geen restaurant of bar en was ik dus ’s avonds volledig overgeleverd aan de guerrilla-oorlog die tussen de beestjes in het groen werd uitgevochten.
In oktober pakte ik het slimmer aan, direct na 3 oktober vertrok ik naar La Carihuela. Als je drukte, restaurants, bars, mooi weer, veel Nederlanders en volop Leidenaren tegen wil komen moet je daar naartoe gaan 🙂
Ik wist dat ik daar half Leiden tegen zou komen en heb een week lang enorme lol gehad. Ik zat midden in het centrum met alle kroegen en restaurants om mij heen en mocht met mijn verhaal twee pagina’s in Leidsch Dagblad vullen.
Ook leerde ik er een aantal andere mensen kennen en heb heerlijk gegeten, onder andere tijdens een etentje dat Gösta en Hennie hadden georganiseerd.
Met deze drie hoogtepunten heb je natuurlijk nog geen jaaroverzicht. Op zo’n moment is het een groot voordeel dat ik elke week een hele pagina in het Leidsch Dagblad vul met leuke evenementen, openingen of borrels. Als je al die krantenberichten onder elkaar zet heb je een jaaroverzicht met ongeveer honderdvijftig hoogtepunten 🙂 Als je op de eerste foto links klikt dan loop je met de pijltjestoetsen in een keer het hele jaar door.
9 reacties