Nog eentje en dan zitten alle nieuwjaarsborrels er op. Dat mag natuurlijk ook wel ondertussen want er zijn al mensen die bijna na gaan denken over hun kerstboom. De Leidsche Mondialen houden elke laatste vrijdagmiddag van de maand hun borrel in Café de Uyl van Hoogland, behalve in januari dan wordt hij gehouden in het atelier van Dick Bakhuizen van den Brink.
Het leuke met de Mondialen is dat de leden zoveel verschillen en ook hun kunst totaal verschillend is. Ik was door omstandigheden iets later en moest ook al snel weer weg, maar het blijft een mooie club kunstenaars bij elkaar. Al was het kort, ik had het niet willen missen.
Kunstenaar Henk Hannemann wil nooit herkenbaar op de foto en houdt dan ook altijd een van zijn kunstwerken of iets anders voor zijn gezicht. Foto was eigenlijk genomen voor we het allebei door hadden, dus heb ik mijn kunstzinnige inspiratie er maar even op los gelaten. Denk alleen niet dat er handel in mijn kunstvorm zit.
Ook nog bezoek uit Oegstgeest, iedereen in het dorp kent de fotograaf Wil van Elk. Niet voor niets dat hij afgelopen jaar ereburger van Oegstgeest werd.
De band Doggy Dike speelt al heel wat jaartjes op de feestjes die de Mondialen geven. Je zou ze eigenlijk gewoon het huisorkest kunnen noemen.
Kunstenaar Dick Bakhuizen heeft al ongeveer 40 jaar een lange baard en wordt daarom wel eens Raspoetin genoemd. Bijna iedereen kent Dick dan ook uitsluitend met zijn lange baard.
Dick is sinds kort een andere kunstweg ingeslagen en heeft zijn eigen stijl even verruild voor werk in de stijl van Claude Monet. Vanwege een operatie moest na ongeveer 40 jaar de baard van Dick er af. Vrijdag was er daarom een totaal andere Dick zowel wat betreft zijn kunst als uiterlijk.
Deze baard zorgt er eigenlijk voor dat je niet meer tussen de andere baarden opvalt.
Eigenlijk heeft bijna iedereen zo’n baard.
Zelfs tussen de leden van de band valt zijn korte baard niet op.
Hieronder nog een paar foto’s en stukjes film van de borrel en de band.
8 reacties